Contes

Lo Tac   Un òmi que se’n torna de la vila a boca de nuèit. En passar a costat d’un arriu, qu’entén un crabòt qui mela, mèè, mèè… – Qu’ei solet crabòt, ce ditz l’òmi. Que’t vau portar a la bòrda. E hòp, que’u bota sus l’esquia* e se’n va. Mes lo crabòt que pesa.…

La Goluda Un còp èra un òme e ua hemna qui avèvan ua hilha de dètz-e-uèit ans. Aquera hilha qu’èra goluda, goluda, ne pensava pas sonque a minjar carn cruda. Un jorn, lo pair e la mair qu’anèn a la vila ende hèr crompas*. – Goluda, que vòs quaucom de la vila ? – Tiò. Portatz-me…

La taula de multiplicacion, un conte que vau mes escotar que léger Quan la catla torna per noste au mes de mai que canta au miélher qui pòt, de matin, lo ser e a l’escurada. Los qui comprenen lo parlar deus ausèths que saben çò qui canta. Que ditz : « Sèt per ueit… sèt…

Lo becut panat   Un còp èra ua veuda, praubassa*, qui vivèva en un ostau dab lo hilh e la hilha. Quan lo hilh avó tretze ans e la hilha dotze, lo gojat que disó a la mair : – Mair, qu’avem hami. A la punta deu jorn que partirèi aus país deus Becuts e que…