La batalha

Be se’n vedèva au bòsc deu Bastard lo Mandragòt, un gatàs de peu d’argent. Los òmis que’u corrèn tostemps au darrèr pr’amor que’s disè qu’avè lo poder de’us har rics se’us gahava. Vestits de pelhas escuras e armats de hialats de gladiators, que l’acorsavan de nueit com de dia dab tarribles crits de guèrra.

Que passava la vita a estujà’s. Mes praubòt que gahava lo verdigòu* a pujar suus arbos, que s’esgarraishava* per las sègas* deus broishagars*, que vadè claustrofòbe a s’entutar dens l’escuranha d’un horat. Tot sol, ne podè pas har arren mei qu’aquò.

Un dia, que n’avó hartèra. Que cerquè ua ajuda e que pensè a las marmucas, aqueths hantaumas, ombras de la nueit qui volatejan peus bòscs.

Que las anè véder on an l’ostau: los magnòlias de la plaça Gramont. Que s’escadè plan, las marmucas qu’èran en susmauta* contra los òmis qui’us volèn har càder los arbos. Vestidas de cuer negre, casc suu cap, mocader* antilacrimo* suu nas, qu’èran prèstas au combat.

En véder aquò lo Mandragòt qu’avó paur de l’endom* qui’s gahè l’ahar, qu’anè tau lòc deu rendetz-vos, au bòsc deu Bastard. Quan arribèn suu camp batalhèr, los òmis e las marmucas, lo Mandragòt qu’avè preparat l’acarament* en pausar sus ua taula un tapís e cartas de jogar tà ua partida de batalha.

Marcel Abbadie, Joan-Miquèu Dordeins, Benoit Larradet

Los personatges deu tèxte que son personatges fantastics tradicionaus de Gasconha:

Lo mandragòt qu'ei un gat d’argent qui ha rics los òmes qui'u gahan 

La marmuca qu'ei un hantauma, ua ombra que volateja la nueit

Vocabulari

acarament: affrontement, confrontation

antilacrimo: antilacrimogèn, antilacrymogène

broishagar: fourré

endom: volume, dimension

esgarraishar: écorcher, égratigner

mocader: mouchoir, ici masque

sèga: ronce

susmauta: révolte

verdigòu: vertige