La bicicleta

Aquesta n'ei pas l'auta!

Que la crederàs o ne la crederàs pas, mes que ben la voi díser totun.

L'aute dimenge matin, un dròlle qui n'ei pas jamei estat nat hardit, que s'acavala* sus la bicicleta tà se n'anar véder un amic. Com èra drin tardiu, que's pensa d'abracar* en passant l'arriu au gua* deu bòsc. 

En un moment dat, lo camin que devara decap tà l'arriu, e lo drollet, qui a çò que s'apèra ua ròda* libra, que's dèisha la bicicleta gahar la gran corruda suu penent*...

Lo só qu'ei de huec. Los hens* que saborejan*. Los aujamiòts* pradèrs* que cridassejan*, e lo mainat, esglaisat*, que'n va, que'n va, que'n va, quan, en ua virada e ved a quate arroderadas* l'aiga verda e pregona...

Au dobleban*! N'a pas lo temps de díser òc o ne nani; la bicicleta aborrida*, com ua hòla, que s'ahona* a miejas dens l'arriu e rotla qui rotla, chiscla* qui chiscla, de tant de balanç* qui a qu'arriba de l'aute part, trempat com un guit.

istoèra inspirada de la de Yan dou Bousquet

Vocabulari

aborrir: entêter, obstiner

abracar: raccourcir

acavalà's: se mettre à califourchon

ahonà's: s'enfoncer

arroderada: longueur de roue (comme on dit une enjambée)

aujamiòt: petit insecte

balanç: équilibre

chisclar: éclabousser

corruda: course (ici gahar la corruda: prendre de la vitesse)

cridassejar: criailler (de cridar: crier)

dobleban: scrogneugneu

esglaisar: effrayer

gua: gué (endroit où l'eau est moins profonde)

hen: foin

penent: pente

pradèr: des prés

ròda: roue ; ròda libra: roue libre

saborejar: savourer (ici sentir bon)