Lo corbàs e lo renard

Mèste Corbàs, ser un aubre pincat*,

Qu'avèva a son bèc un hromatge.

Mèste Renard, peu herum* alisiat*,

Le ditz, en son lenguatge :

" E adiu, Mossur Corbàs !

Coma ès beròi, lusent, e coma e'm semblas gras !

Sens mentir, se lo ton ramatge*

Es fin e clar coma lo ton plumatge,

Qu'ès lo men mei bèth deus abitants deu bòsc."

Ad aqueth compliment, l'ausèth, de content qu'èra,

Ende mustrar coma sa votz es bèra,

Aubrís un large bèc, e s'escapa lo tròç.

Autanlèu, lo renard que se l'amassa

E ditz : " Brave Mossur,

Saberàs que tot cortisaire* caça

Per víver aus despens de l'escotaire* bestiassa,

E ma leçon que vau un hromatge, segur !"

Nòste corbàs que's plega la trompeta

E se'n va, 'n abaishar la coeta*,

Badinat e confus, de honta cueit a miei,

En jurar, mes tròp tard : "M'i gaharàn pas mei."

Josephin Villeneuve (neishut en 1862, Gèrs), poèma arrevirat de Jean de La Fontaine

Vocabulari

alesiar : allécher, attirer

coeta : petite queue (de coa, queue)

cortisaire : courtisan

escotaire : celui qui écoute

herum : odeur

pincar : percher

ramatge (cant) : ramage (chant)