Lo partatge

Jo sabi un conte.

Un jorn, l'Agla digoc a l'Astoret* e a l'Agaça* :

― Associem-nos ende caçar ensemble.

― Agla, coma voleràs.

Autanlèu, l'Agla, l'Astoret e l'Agaça partiscón entà la caça. A sorelh cochat, avèvan dejà gahat tres cents caps de gibièr de tota raça.

― Ara, ça digoc l'Agla, s'agís de partatjar. Agaça, hè tres parts plan parièras de tot aquò.

― Perdona-me, Agla. Hè-las tu medish. Autament, l'Astoret se n'encargarà.

― Dambe plaser, Agaça, ça digoc l'Astoret.

Alavetz, l'Astoret hascoc deu gibièr tres parts plan parièras, que valèva pas la pena d'èster prumèr o segond a causir.

― Astoret, ça digoc l'Agla, on es ma part ?

― Agla, preng-te la que volhas.

― Astoret, ès un pegulhan. Te vau ensenhar a partatjar !

Alavetz, l'Agla tuèc l'Astoret d'un gran còp de bèc. Aquò hèit, digoc a l'Agaça :

― Ara, partatgem en dus. Agaça, hè duas parièras de tot aquò.

― Non, Agla. Partatgem en tres. Ua porcion ende ton bèc, las duas autas ende tas duas àrpias.

― Agaça, digun s'enten melhor que tu a hèr partatges. Per ta pena, aquí ua maishanta melhengueta*, magra, magra coma un clau.

E tric tric,
Mon conte es finit.
E tric trac,
Mon conte es acabat.

Francesa Lalana, Leitora (Gèrs), amassat per Joan-Francés Bladèr

Vocabulari

Agaça o piga : pie 

àrpia o  úrpia : serre de l'oiseau

Astoret : épervier

melhengueta : petite mésange, melhenga (mésange)

pegulhan : nigaud