Pirèna

Pirèna qu'ei ua princessa de bèth temps a, la hilha deu rei Bebrics.

Un jorn, en tornar d'un trabalh, Ercules qu’encontrè a Pirena. Ercules que demorè tot l’estiu dab la gojata en tot minjar ahragas* e avajons*, en tot banhà’s dens las nèstas. Puish, un jorn, las aucas que traversèn lo cèu e Ercules que’s brembè de la sua mission. Que partí autanlèu sense aténder Pirena.

Era, quan tornè, qu’aperè lo son doç amic, mes Ercules ne responó pas. Alavetz, qu’entenó qu’èra partit. Qu’esperava un mainat. 

Qu'estó tuada per herumis* de la seuva. E quan lo son galant Ercules se'n tornè, que n'estó tant malurós que la voló har un mausolèu a la hautor deu lor amor. Alavetz que comencè d'apialar pèiras e pèiras e de tant que n'apielè que hasón ua cadena de montanha : Los Pirenèus. Los dius, esmavuts per aquesta pròva d'amor, que reviscolèn* Pirèna qui, de las montanhas estant, enqüèra uei, velha.

Vocabulari

ahraga : fraise
avajon : myrtille
herumi : bête sauvage
reviscolèn : ranimèrent